De heer Gros gaat op pad met de coördinator Welzijn van Schoonoord, Marie-Louise Hehenkamp.
,,Het trappen is niet zwaar”, vindt Gros die verrukt om zich heen kijkt. Voor de twee het weten, staan ze voor Paleis Soestdijk, de plek waar Gros vroeger werkte als marchaussee. De verhalen komen los.

Hehenkamp hoort alles over zijn tijd als instructeur bij de vluchtwagens. ,,Tegenwoordig worden leden van het koninklijk huis bij gevaar opgepikt met een helikopter, maar in mijn tijd, zo rond 1950, ging dat anders. We hadden een aantal gevechtsvoertuigen en rupspantserwagens waarmee we de koninklijke familie weg moesten voeren bij gevaar. In die tijd was er de dreiging van Rusland. Ik zorgde onder andere voor de regelmatige oefeningen met de wagens op de vluchtroutes.”

Hehenkamp geniet. Naast dat ze lekker even vanachter haar computer is ontsnapt, geniet ze van de frisse lucht en haar gezelschap. ,,We zijn ontzettend blij dat we nu een duofiets hebben en dat de bewoners kunnen gaan fietsen. Neem meneer Gros nou. Hij kan niet goed lopen
door een niet operabele hernia en stenose. Maar op de fiets heeft hij daar geen last van. Zo is hij weer in beweging, dat is voor ouderen ook zo belangrijk.” Gros knikt blij. ,,Ik wil elke dag wel even fietsen.” Hehenkamp legt uit dat ze een peloton aan vrijwilligers hoopt aan te trekken om het fietsen met regelmaat te kunnen aanbieden aan bewoners. ,,Op flexibele basis. We
willen gaan werken met een digitale agenda. Je kunt dus vanuit huis bekijken of de fiets beschikbaar is. En dan in overleg met een bewoner die aan je gekoppeld is, de fiets reserveren.”

Hehenkamp wijst naar de duofiets. ,,Het is niet moeilijk of zwaar. De vrijwilliger stuurt, de bewoner trapt mee. Het fietsen is even wennen, maar het zijn hele stabiele fietsen. Uiteraard verzorgen we voor de vrijwilligers eerst wat oefensessies voordat ze daadwerkelijk op pad
gaan met een bewoner. We hopen op meer interactie met de wijk, met familie van bewoners, maar vrijwilligers mogen ook van verder weg komen uiteraard. Doordat je naast elkaar zit op zo’n fiets, heb je de mooiste gesprekken. We hopen dat de fiets ook een stukje eenzaamheid
kan oplossen.”

Maar nu is mevrouw Dalloyaux aan de beurt. Ze geeft aanwijzingen waar ze naartoe wil. Samen met haar fietsmaatje fietst ze de polder in. ,,Ik heb als kind op een boerderij gewoond”, verzucht ze. Op haar wangen zijn inmiddels blosjes verschenen. Ze passeert reigers langs
de sloot en geniet van de stilte van het open, groene landschap. Dan door Soest, nog even langs haar dochter, weer terug naar Schoonoord. ,,Fantastisch”, zegt ze bij thuiskomst. ,,Je komt weer eens ergens. Ik heb altijd veel gefietst. Na een ongeluk de afgelopen drie jaar
kon dat niet meer. Nu kan het weer. Ik word er vrolijk van.”

Ook samen fietsen? Aanmelden en meer informatie: Corien ter Haar:
06 – 2197 2797, c.terhaar@amaris.nl

Amaris bedankt de volgende sponsoren voor het realiseren van de duofiets; Stichting Fondsenwerving Ouderenwerk Baarn en Stichting Zonnegloren.