Deze website maakt gebruik van geanonimiseerde cookies om jouw gebruikservaring te optimaliseren en voor de analyse van onze website. Deze cookies kun je niet uitzetten. Bij het tonen en afspelen van YouTube video's worden cookies van derden geplaatst. Deze cookies van derden kun je wel uitzetten. Klik op "Akkoord" als je akkoord gaat met dit gebruik van cookies, klik op "Aanpassen" voor meer informatie en om zelf te bepalen welke cookies deze website plaatst.
Persoonlijk verhaal: mw. van Breukelen-Oosterbroek
Ze laten me hier bij Voor Anker niet alleen, ik krijg meer dan genoeg aandacht en heb het naar mijn zin. Regelmatig loop ik zelfs met de zuster buiten een blokje om.
Wie bent u?
"Ik ben Adrie van Breukelen-Oosterbroek en woon sinds 7 juni 2021 met mijn man in Voor Anker."
Wat maakt Voor Anker zo aangenaam?
"Mijn man en ik wilden eigenlijk nooit naar Huizen, dat was niks voor ons. Wij kwamen uit Laren en hadden ons voorgenomen daar te blijven. Op een gegeven moment woonde mijn man in Amaris Theodotion en moest hij verhuizen naar een andere locatie van Amaris. Een arts van Amaris stelde voor om samen met mijn man naar Huizen te gaan om in een tweepersoons-appartement te wonen. Wij bekeken een kamer, maar twijfelden nog erg. Op het moment dat er een kamer vrijkwam, zijn wij nogmaals gaan kijken en konden toch geen nee zeggen. Eindelijk konden we weer samenwonen!"
Hoe ervaart u de zorg die aan u verleend wordt?
"Ik heb zelf geen zorg nodig, maar mijn man, die inmiddels is overleden, wel. Hij heeft het enorm naar zijn zin gehad ondanks dat hij niet in een verpleeghuis wilde wonen. De zusters zijn fantastisch voor hem geweest. Iedere zuster kreeg een eigen naam, zoals de toverzuster en de zuster met de koude handjes. De toverzuster kon mijn man van zijn hoofdpijn af helpen. Hij en de zusters konden goed met elkaar opschieten."
Ik heb geen spijt dat ik hier woon.Mw. Breukelen-Oosterbroek
De mensen hier doen echt ontzettend hun best. Onlangs met Koningsdag waren er leuke activiteiten. Ik heb het hier zo naar mijn zin!
Wat vindt u van uw appartement?
Het eerste half jaar dat we in Voor Anker woonde, durfde ik nergens naartoe te gaan. Ik was bang dat mijn man zou vallen. Voor je het weet gebeurt er wat. Nadat mijn man was overleden, wilde ik niet meer naar beneden. Toch hebben verschillende zusters mij gestimuleerd om naar beneden te gaan, bijvoorbeeld om te eten. Ook mijn (klein)kinderen stimuleerden mij hiertoe. 'Je leert daar mensen kennen', zeiden ze dan.
Hoe is de sfeer in uw appartement?
Het is anders, maar ik heb het echt naar mijn zin hier.
De zusters komen vaak om het hoekje: 'Hoe gaat het?'Mw. Breukelen-Oosterbroek
Ze laten me hier bij Voor Anker niet alleen, ik krijg meer dan genoeg aandacht en heb het naar mijn zin. Regelmatig loop ik zelfs met de zuster buiten een blokje om.
De zuster in het zonnetje zetten
In de nacht dat mijn man overleed, bleef zuster Tea de hele nacht bij me. Ze hielp me door allerlei zaken te regelen. Ze kalmeerde me en heeft zoveel voor me betekend.