“Toen ik 75 jaar was, kreeg ik de verschijnselen van de dwarslaesie. Voorheen was ik kerngezond. De dwarslaesie heb ik gekregen door een fistel die is gaan groeien op mijn ruggenmerg. Die fistel is op zichzelf genezen, maar deze fistel heeft schade aangericht in mijn zenuwbaan. Dus vanaf de fistel en daaronder ben ik verlamd, ter hoogte van mijn middel.”

Wat maakt Amaris De Veste zo aangenaam?

“Het gebouw zelf, de kamers zijn royaal. De eetzaal is gezellig. Activiteiten worden goed georganiseerd. Het eten is altijd lekker, alleen soms mis ik wat sla. Ik ben wat dat betreft makkelijk opgevoegd, want ik ben opgevoed met dat er gegeten moet worden wat er op tafel komt. Het is soms lastig om mensen te vinden met een gelijk niveau doordat er meerdere mensen zijn met dementie. Ik vind mij daar al snel een weg in. Ik heb hier zeker een aantal mensen waar ik goed mee op kan trekken. We hoeven hier helemaal niet te klagen, we hebben het erg goed. De activiteiten die ze doen zijn ook erg goed verzorgd. Het is erg leuk en ik bedank ze daar ook voor, omdat ik het zo waardeer dat het nog kan.”