Deze website maakt gebruik van geanonimiseerde cookies om jouw gebruikservaring te optimaliseren en voor de analyse van onze website. Deze cookies kun je niet uitzetten. Bij het tonen en afspelen van YouTube video's worden cookies van derden geplaatst. Deze cookies van derden kun je wel uitzetten. Klik op "Akkoord" als je akkoord gaat met dit gebruik van cookies, klik op "Aanpassen" voor meer informatie en om zelf te bepalen welke cookies deze website plaatst.
Liefde en verliefd worden stopt niet zolang je leeft en is soms dichterbij dan je denkt.
Voor veel mensen is het verhuizen naar een zorginstelling een ingrijpend en uitdagend proces, zo was dat ook voor Joke. Inmiddels heeft ze haar plekje en rust gevonden met als kers op de taart een nieuwe liefde. Bewoner Arnold staat altijd aan haar zijde en genieten ze samen van de momenten. Arnold: “In de avond kan ze weleens boos zijn op mij, maar dat is ze de volgende dag alweer vergeten.” Liefkozend aait hij Joke over haar hand.
Joke woont sinds twee jaar in Alporti en Arnold alweer zes jaar. Beiden hebben dementie. Joke heeft in Hilversum-Zuid gewoond en kent de buurt hierdoor vrij goed. Elke week wandelen ze samen naar de binnentuin of maken ze ommetje.
Joke heeft twee dochters en kleindochters allemaal meiden, vertelt ze. “Het is altijd fijn als ze op bezoek komen.” Joke is van een eeneiige tweeling helaas is haar zus al enkele jaren geleden overleden. Ze mist haar nog steeds enorm. “Mijn zus was veel serieuzer dan ik, maar we hadden altijd een hoop lol met elkaar.”
30 jaar werkzaam voor de Omroep Hilversum
Arnold was 60 jaar getrouwd met zijn vrouw die overleden is en Joke ook, alleen weet ze niet meer voor hoe lang. Na het kopje koffie en een lekker koekje begint Arnold al vrij snel te vertellen over zijn werkjaren. Arnold: “Ik heb bij een kolenboer gewerkt daar deed ik de administratie, daarna bij een kruidenierswinkel op de Hilvertsweg. De klanten en het contact met mensen vond ik heel leuk en ze bestelde altijd van alles. Na een tijdje ben ik overgestapt naar een grossierderij om daarna de overstap te maken naar de Omroepbedrijf NOB. Daar heb ik ruim dertig jaar gewerkt."
25 jaar vrijwilligerswerk
Joke: “Ik was secretaresse bij de Gemeente Loosdrecht. Ik vond het werk altijd erg leuk vooral het contact met collega’s”. De overgang naar pensioen was niet moeilijk voor Joke, ze kreeg hierdoor meer tijd voor haar hond. “Ik ben gek op honden mijn moeder had ook altijd een hond.” Arnold: “Na mijn pensioen werkte ik bij mijn zoon hij is tuinman. Lekker buiten schuttingen bouwen, naar de veiling planten kopen dat was erg leuk. Andre’s planten Kas op de Nootweg. Ik heb ook nog 25 jaar vrijwilligerswerk gedaan bij Amerpoort in Baarn, ik heb daar van alles gedaan als klusjesman. Timmeren, figuurzagen ik maakte dan verschillende dieren.”
Liefde en verbinding kennen geen grenzen, zelfs niet wanneer dementie het geheugen begint te vervagen. In Alporti hebben Joke en Arnold een plek gevonden waar deze liefde, ondanks de sluier van dementie, niet alleen blijft bestaan, maar ook opnieuw tot bloei komt.